(JOHN LIEM)
De doelstellingen van Quovadisart kunt u lezen bovenaan in onze blog. Wij willen een persoonlijke commentaar geven op, vooral, tentoonstellingen en musea en willen ons zeker niet gaan bemoeien met politiek; tenzij zij handelt over kunst en cultuur.
Vandaag wil ik echter (lichtjes) buiten de lijnen kleuren.
Aanleiding is voor een deel het drama van Zaventem, waar ik zijdeling mee werd geconfronteerd, maar ook mijn bezoek aan de tentoonstelling, Bike to the Future, in het Design Museum in Gent.
Luc Bertrand Zo kan het niet verder. We hebben alles hier, maar omdat ambtenaren de zaken tegenhouden, gebeurt er niets. Een land dat zichzelf als uiterst internationaal beschouwt, is buitengewoon veel bezig met dorpspolitiek.
Jan Lippens Wat in Brussel is gebeurd, is daar ook een gevolg van. Was het al die jaren politieke onmacht, onbekwaamheid of onwil? Het valt te vrezen dat het een mix van alledrie was. Met een boutade kun je zeggen dat decennialang meer politieke energie is gestopt in de splitsing van BHV dan in het samenhouden van een onstuitbaar divers wordende samenleving. Dat politieke deficit valt niet te becijferen, maar het is oneindig veel groter dan het jaarlijkse begrotingsdeficit waar oeverloos over wordt gebakkeleid.
Jan Van der Cruysse Ons land is maar een schort groot en totaal feodaal gedesorganiseerd. Gemeenschappen, gewesten, provincies, taalgrenzen, paritair samengestelde whatever, postjes, politiek gekleurde middenveldorganisaties die elke gelegenheid te baat nemen om zand te gooien in de raderen van vernieuwing om postjes, benoemingen en verworven rechten ongenuanceerd veilig te stellen.
Karin Janssen van Doorn woont al 27 jaar in Brussel. Politici in België zijn in het algemeen bezig met eigen gewin; politicus zijn is een bijbaantje, geen beroep op zich. Zo combineren Belgische politici allerlei functies en baantjes. Dat heeft niets te maken met links of rechts. Bestuurlijk falen, zit intrinsiek in de Belgische samenleving. De top-downcultuur maakt dat vermeende leiders zich omringen met slippendragers en jaknikkers. Critici worden systematisch weggepest of vakkundig geëlimineerd.
Johnny Thijs Ons land is hopeloos complex en vrijwel onbestuurbaar geworden. We hebben vier ministers van Mobiliteit, terwijl de files alleen maar zijn gegroeid
Christian Van Thillo De aanslagen moeten voor onze leiders een reality-check zijn
Fernand Huts: ‘De staatsadministraties zijn totaal onaangepast aan de 21ste eeuw. Vernietig die hiërarchische, piramidale structuren en maak er gedecentraliseerde structuren van, gebaseerd op competenties. Laat die bazen van musea dan ook hun ding doen, in plaats van ze te versmachten. En gooi al die controles weg. Er is ontzettend veel talent in de cultuursector, maar ze hebben het in een pot gestopt, er een deksel op gezet en gesteriliseerd. Ze werken met het organisatorische gedachtegoed van de 19de en 20ste eeuw. Dat is een feit, dat is geen kritiek.
Dit zijn uitspraken, van wat men opiniemakers kan noemen, die ik in de pers kon lezen.
Wat heeft dit alles met de tentoonstelling in het Design Museum te maken?
Eenvoudigweg, omdat het museum, zoals het er voor het ogenblik uitziet, de lokale verzinnebeelding is van al de bovengenoemde kwalen van ons land.
Over de tentoonstelling zelf, kan ik kort zijn: een reeks leuke, bruikbare maar ook veel totaal onbruikbare “design” fietsen et toebehoren. Maar dit alles past in feite beter in: Het Centrum Ronde van Vlaanderen (CRVV), in Oudenaarde.
Deze tentoonstelling krijgt dan ook maar, terecht, één verdieping (plateau) in het museum. Wat met de andere drie plateau’s?
Een is gewoonweg léég en afgezet met panelen.
Een ander toont een reeks foto’s en tekeningen van Japanse huizen. Waarschijnlijk interessant voor architectuurstudenten, maar verder heb je daar weinig aan.
De vierde en laatste plateau, is voorbehouden aan Daan van Severen. Hij is wereldberoemd in Vlaanderen en, samen met zijn geslacht (Maarten Van Severen, Flor Van Severen, Hannes Van Severen, Boris Van Severen, David Van Severen), hier min of meer kind aan huis; soms denk ik dat het museum beter de naam “Van Severen Museum” zou dragen. Hier is een verzameling van zijn creaties te zien, weinig origineel en al lang gekend.
Wat is er niet te zien? De prachtige collectie toegepaste kunsten (art nouveau & art déco) die sinds geruime tijd niet meer te zien is. Uitleg op de Website van het museum:
Belangrijk bericht over de collectie toegepaste kunsten
De collectie toegepaste kunsten 1880-1940 (art nouveau, art deco en modernisme) is tijdelijk naar het depot overgebracht.
Als men weet wat er in het verleden is gebeurd met bepaalde stukken die in het “depot” waren terechtgekomen, mag men enige argwaan hebben.
Alvorens u gaat denken dat ik hier wel aan het overdrijven ben, laat ik u kennis maken met een korte bloemlezing uit bezoekerscommentaar:
* Grote ontgoocheling! Waar zijn de mooie meubels Henry Van De Velde?
In dit museum is bijna niets meer te zien. De talrijke vazen zijn verdwenen, in de plaats een lege ruimte. Is dit nog een museum ??
* Wat een teleurstelling !!!
Wij kwamen speciaal uit Turnhout voor de basistentoonstelling van art-nouveau meubels, glas en keramiek…niets te zien…
* En de presentatie vond ik ook maar niets. Alles leek of het er gewoon werd geplaats in een rij en er werd niet over nagedacht hoe men het zou plaatsen. Bepaalde voorwerpen pasten echt niet bij elkaar.
Kan het nog duidelijker?
Op de Internetpagina van het museum kan men ook nog lezen:
De collectie van het museum is geëvolueerd van overwegend 17de- en 18de-eeuwse toegepaste kunsten naar moderne en hedendaagse vormgeving van 1860 tot nu. De voorwerpen van vóór 1860 vormen de historische basis waarop het modern en hedendaags design geënt zijn.
Die historische basis steekt men nu liever weg, misschien gaat de huidige directeur de politiek voortzetten van Lieven Daenens, haar voorganger, en die wist me indertijd te vertellen dat alléén de 20e & 21e eeuw hem interesseerden! Maar ja, hij verwierf daarmee nationale en internationale waardering, zoals de pers het schreef bij zijn afscheid.
De Art Déco & Art Nouveau verbanning is niet de enige « aanval » op de toegepaste kunsten van vὀὀr 1900.
Het huidig museum werd in 1922 voor het publiek geopend in een indrukwekkende achttiende-eeuwse stadsresidentie: Hotel de Coninck. De oorspronkelijke collectie vangt aan met honderden goede voorbeelden van meubelen
De stadsresidentie is gebleven, maar de honderden goede voorbeelden van meubelen, zijn “verdwenen”; alleen de lambriseringen en enkele bibliotheken zijn gebleven.
In deze 18eeeuwse omgeving worden dan kitscherige designmeubelen en dito objecten getoond.
Dit museum ligt in het centrum van de stad en in het midden van een uitermate toeristisch parcours en dit is dan het beeld dat wij van onze stad geven: rommelig, onverzorgd, structuurloos en zeker niet klantvriendelijk.
Practisch
Jan Breydelstraat 5
9000 Gent
+32 (0)9 267 99 99
museum.design@gent.be
Open van dinsdag t.e.m. zondag van 10:00 tot 18:00
Gesloten op maandag
Volwassenen € 8
