Met deze tentoonstelling heeft de nieuwe artistieke directeur Nav Haq in feite een theoretisch en ambigue  pleidooi neergezet. Als ik buiten kwam slaakte ik een zucht van opluchting. De omschrijving van het project is op zich reeds een eerste hoofdbreker. “De tentoonstelling MONOCULTURE – Een recent verhaal gaat uit van het idee dat elk begrip van ‘multicultuur’,...

Ana Torfs. The Magician & the Surgeon ** Une salle plongée dans l’obscurité pour apprécier les trois vidéos et l’installation de l’artiste plasticienne belge (1963) qui a déjà exposé ici il y a 20 ans mais aussi au prestigieux K21 à Dusseldorf en 2010, au WIELS en 2014 et plus récemment à la Fondation Calouste...

It Never Ends. John M Armleder & Guests    Texte & Photos Virginie de Borchgrave   Faut-il être un ‘vrai’ connaisseur d’art contemporain et/ou un fan de la casserole de moules et autres géniales inventions de Marcel Broodthaers pour apprécier cette exposition qui se déplie sur les 6 niveaux de l’ancien show-room Citroën ? Je répondrais...

Est-ce que le confinement qui m’a (nous a ) rendu(s) plus conventionnel, conservateur, moins ouvert ? Ou sont-ce les contraintes qui vous obligent à une visite sanitaire, militaire, encadrée, disciplinée en totale opposition avec la liberté artistique ? Toujours est-il que je n’ai pas eu l’étincelle qui déclenche l’ouverture et l’enthousiasme dans cette expo . Je dois...

Il y a des lieux d’art à Bruxelles où l’on sent le désir de faire mieux à chaque exposition. c’est le cas e. a. de Hangar, la Centrale et la Maison Des Arts de Schaerbeek. Ici , à quelques pas de l’Église Sainte Marie, on est loin , très loin du White Cube dans cette ancienne maison...

« Ad Vitam » de Alex Vizorek Après « Alex Vizorek est une œuvre d’art », le comédien belge d’origine polonaise a choisi Bruxelles pour la 1re de son nouveau spectacle intitulé « Ad Vitam » qui parle de la grande faucheuse.  Il n’a pas hésité après l’art à aborder la mort, un autre thème difficile et nous y plonge avec autant...

« Congoville. Des artistes contemporains suivent des traces coloniales » Le Middelheim, ce magnifique parc anversois où l’on déambule à travers des sculptures, toutes plus intéressantes les unes que l’autres s’est mis cet été à la sauce africaine : quinze artistes internationaux africains ou d’origine africaine ont été sélectionnés par la commissaire belgo-américano-congolaise Sandrine Colard pour interroger...

Hangar stelt twee Belgische fotografen voor: Paul D’haese en Karel Fonteyne. De foto’s van D’haese staan ​​in de kleine zaal links aan de ingang. Borderline verwijst naar de grenslijn tussen de zee en de kustconstructies (land en zee, vast en troebel, gesloten en open… ).De beelden zijn gemaakt in het noorden van Frankrijk en hebben...

Een bezoek aan het SMAK in Gent is altijd een spannende belevenis. Er zijn altijd meerdere tentoonstellingen, meestal een brede waaier van hyper-conceptueel tot meer toegankelijke hedendaagse kunst. Chris Martin (Kortrijk, 1972) is de hoofdvogel en vormt ook het meest toegankelijke gedeelte. Geen hoogdravendheid, enkel de kracht van eenvoudige poëzie op thema’s van leven en...

De biënnale van de schilderkunst is aan zijn zevende editie toe en is ondertussen een goed geoliede klassieker geworden. Met zijn drie musea aan de mythische oevers van de Leie, op fietsafstand van elkaar, en met een solide verankering in de streek biedt de biënnale een mooie dialoog tussen hun respectievelijke ADN’s: hedendaags en internationaal...

Ik heb enorm genoten van deze editie van de triënnale. En twaalftal installaties op het thema ‘trauma’ verspreid in de stad en een tentoonstelling met o.a. een hele rits Belgische kunstenaar huis in de Poortersloge rond het thema ‘de poreuze stad’. Moeilijk een hitparade op te stellen. In de Poortersloge vond ik een aantal kunstenaars...

De triënnales van BEAUFORT hebben voor mij iets van paaseieren rapen:  het is leuk -tenminste als je pret beleeft bij het zoeken-, familiaal,  neemt heel veel tijd en wat je vindt kan een reuze-ei zijn of een niemendalletje. Soms blijven eieren achter een struik liggen omdat niemand ze gevonden heeft. Er zijn in totaal een 20 ‘eieren’...

Jumana Manna. « Trente plombiers dans le ventre » * Je n’aurais pas été voir cette exposition si elle n’était pas au rez-de-chaussée de celle de Shilpa Gupta. Ma curiosité prenant toujours le dessus, j’ai exploré l’espace parsemé de grands panneaux recouverts de gazes d’échafaudage – des capteurs de poussière -récupérés sur des façades en rénovation et accrochés...