Cécile Massart a une obsession majeure : comment les futurs habitants de notre planète reconnaîtront -ils les endroits où nous avons enfoui nos déchets radioactifs. Nous nous créons une bonne conscience et les déposant sous d’épaisses couches d’argile . Le problème est qu’il ne s’agit pas d’un espace-temps de quelques siècles mais bien de centaines de milliers d’années. Quand on sait que notre écriture à tout au plus une existence de quelques milliers d’années, on peut imaginer le défi. Il faut préciser que par rapport à la déferlante d’artistes engagés-activistes-militants qui déferle dans nos institutions Cécile Massart n’a pas un discours anti-nucléaire – même au contraire – mais il faut d’abord que l’humanité solutionne le ‘marquage’ de ces déchets. Elle est persuadée que l’art peut contribuer à créer une balise, un signe universel qui pourrait être compris et signaler le danger pour notre lointaine descendance . C’est une expo qui remet beaucoup de nos certitudes en question et pointe sur notre responsabilité dans un espace-temps jamais imaginé dans notre courte histoire humaine. Il y de belles interventions ( e.a. une vidéo de Aldo Turin) sur le passage du temps et de la temporalité de nos instruments de communication. Cliquez ici pour entendre l’artiste sur le sujet ;
Ne pas oublier d’aller voir la petite exposition de Cécile Cuvelier dans l’annexe. Cette jeune artiste interroge la ‘machine à fantasmes’ de notre imaginaire de voyage et ce besoin d’ailleurs ancré en nous.
Le communiqué du Botanique
Cécile Massart est une artiste belge qui utilise différents médiums : dessin, gravure, installation, photographie, vidéo, livre d’artiste. En 1994, la question de l’identification des sites de stockage de déchets radioactifs dans le paysage devient son principal sujet de travail. Elle entend sensibiliser les responsables des agences de gestion des déchets à la visibilité de ces lieux. Son objectif est d’inscrire dans le paysage cette strate archéologique unique du XXIe siècle, appelant ainsi la responsabilité de chacun. Quel genre de politique énergétique voulons-nous pour l’avenir ? Quel patrimoine voulons-nous transmettre ?
site Botanique pour les dernières res infos pratiques : https://botanique.be/fr/expositions
Cécile Massart heeft één grote obsessie: hoe zullen de toekomstige bewoners van onze planeet de plaatsen herkennen waar wij ons radioactief afval hebben begraven. We overtuigen onszelf dat wij al het mogelijke doen door het te begraven onder dikke lagen klei of onder te brengen onder een sacrofaag zoals in Tchernobil. Het probleem is dat wij het niet hebben over een tijdsruimte van een paar eeuwen, maar wel van honderdduizenden jaren. Als we weten dat onze lettertekens hoogstens een paar duizend jaar bestaan, kunnen we ons de uitdaging voorstellen. Ik wil goed opmerken dat -in tegenstelling met de vloedgolf van ‘geëngageerde kunstenaars, cq activisten- die door onze instellingen raast – Cécile Massart geen anti-nucleair discours hanteert – eerder het tegendeel is waar – op voorwaarde dat de mensheid een manier vindt om de locaties van radio-actief afval aan te duiden. En voor deze taak is de kunstenares overtuigd dat kunst kan helpen om een baken te creëren, een universeel gevaarteken dat voor zelfs onze verre nakomelingen duidelijk is.
Het is een tentoonstelling die veel van onze zekerheden doet wankelen en vooral wijst op onze verantwoordelijkheid in een tijdsdimensie zoals wij ons in onze korte menselijke geschiedenis nooit hadden voorgesteld . Om Cecile Massart aan het woord te horen, klik hier.
Vergeet niet om de kleine tentoonstelling van Cécile Cuvelier in de annexe te gaan bekijken. Deze jonge kunstenares bevraagt onze fantasmen rond het reizen.
Het communiqué van Botanique
Cécile Massart is een Belgische kunstenares die gebruik maakt van verschillende media: tekening, gravure, installatie, fotografie, video, kunstenaarsboek. In 1994 werd het in kaart brengen van bergingsplaatsen voor radioactief afval in het landschap het belangrijkste onderwerp van haar werk. Het is de bedoeling om de beheerders van afvalbeheeragentschappen bewust te maken van de zichtbaarheid van deze plaatsen. Het doel is om deze unieke archeologische laag van de 21ste eeuw in het landschap in te schrijven, waarbij een beroep wordt gedaan op ieders verantwoordelijkheid. Wat voor soort energiebeleid willen we voor de toekomst? Welk erfgoed willen we doorgeven?
website Botanique voor alle praktische informatie https://botanique.be/nl/expositions
