Over de jaren heen heb ik doorgaans uiterst positieve recensies over het Cultureel Centrum geschreven. Ik hield van de duidelijke thematiek, de heldere uitleg in een begeleidend boekje, de relevante keuze uit de collectie van het Smak en de sobere ‘accrochage’. Ditmaal ben ik volledig verloren gelopen in een bos van 28 niet-Europese kunstenaars die op een of andere manier naar de Europese identiteit refereerden, of dit was althans de bedoeling. Het ontbreekt mij waarschijnlijk aan de nodige intellectuele
Door de jaren heen heb ik doorgaans uiterst positieve recensies over het Cultureel Centrum geschreven. Ik hield van de duidelijke thematiek, de heldere uitleg in een begeleidend boekje, de relevante keuze uit de collectie van het Smak en de sobere ‘accrochages’. Ditmaal ben ik echer volledig verloren gelopen in een bos werken van 28 niet-Europese kunstenaars die op een of andere manier naar de Europese identiteit refereerden, of dit was althans de bedoeling. Het ontbreekt mij waarschijnlijk aan de nodige intellectuele soepelheid om in één wenk van de gangbare expressie-codes in Kameroen over te stappen naar die van een of ander eiland aan de overzijde van de wereldkaart. Geen boekje (wel een mooi ogende brochure zonder veel uitleg) om ook maar te weten welk vlees men in de kuip had en dus ‘zero uitleg’. Na goed zoeken is er wel een of ander werk dat opvalt zoals dat van Tayou of Christopher Fink, maar te weinig om er een echte aanrader van te maken. Kortom, het zal wel allemaal zeer interessant zijn maar ik heb er niets van begrepen.
De mededeling van het CC
28 is een tentoonstelling die past in één jaar intens werken rond Europa. De tentoonstelling is bedoeld als een eenvoudig en stilzwijgend project met het werk van 28 kunstenaars met een niet-Europese of EU achtergrond die weliswaar dicht bij ons leven en werken. Deze kunstenaars komen uit alle windrichtingen; de reden voor hun verblijf hier is voor de ene al urgenter dan voor de andere.
Het cultuurcentrum (letterlijk) aan de rand van metropool Brussel wordt begin 2017 twee maanden lang een ‘culturen-centrum’ – een heus vlot laverend en doordrongen van een “welkomstcultuur “ waar het artistiek ‘warm’ aanmeren wordt.
Het concept wordt ruimtelijk mee vormgegeven door de jonge architect/criticus Louis De Mey. Hij bedacht een eenvoudige display gehecht/onthecht van de bestaande architectuuur.
De Brusselse kunstenaar Christoph Fink (1963) is kunstenaar ‘29’ die met zijn werk gebaseerd op tijd en ruimte notatiesystemen van reizen en het overschrijden van grenzen, een heel jaar zijn werk zal ontwikkelen en ontplooien. Hij werkt aan een evolutief project waarin hij gestalte poogt te geven aan het veelkoppige begrip Europa.
In de tentoonstelling is een gekleurde barcode zichtbaar. Dit is een concept van AMO, de Think Tank van architect Rem Koolhaas, die een alternatieve Europese vlag ontwierp waarin de kleuren van alle vlaggen van alle lidstaten van de EU in een veranderlijke constellatie/barcode samenkomen die zich naadloos kan aanpassen aan de toekomstige “in” and “exits” van de EU.
Praktisch
Au fil des ans j’ai écrit des critiques habituellement très positives sur le Centre Culturel. J’ai toujours aimé les thèmes clairs, les excellentes explications des œuvres dans un livret d’accompagnement, la sélection pertinente depuis la collection du SMAK et l’accrochage sobre. Cette fois, je me suis complètement perdu dans une forêt de 28 artistes non-européens qui se réfèrent ou devraient se référer de l’une ou l’ autre façon à l’identité européenne. Il me manque sans doute la souplesse intellectuelle nécessaire pour passer en un clin d’œil des codes artistiques en vigueur par exemple au Cameroun à ceux de quelque république bananière inconnue. Pas de livret (par contre une belle brochure sans beaucoup d’explication) et donc aucune information sur la provenance des artistes et encore moins sur leurs intentions ou parcours artistique. Tout n’est pas obscur ni mauvais et à bien chercher il y a des pièces valables comme celles de Tayou ou Christopher Fink, mais pas assez pour vous inciter à aller voir cette expo. En bref, tout sera sûrement très intéressant, mais je n’ai rien compris.
