Met Ik zie wat jij niet ziet presenteert het Museum Dr. Guislain een tentoonstelling van werken door kunstenaars met autisme. Gaan we anders kijken als we dat weten? Of maakt het niet uit en is hun werk net zo goed of zo zwak als dat van kunstenaars zonder autisme?
Mijn bevinding is duidelijk: net zoals bij de “gewone” kunstenaars zijn er goede en minder goede; sterke en zwakke werken. Men kan trouwens stellen dat de meeste van die werken zonder enig probleem in de permanente collectie van het museum passen. In de meeste gevallen kan men inderdaad hier ook spreken van Outsiderkunst of Art Brut. Ook al hebben een aantal van deelnemende kunstenaars wel degelijk één of andere artistieke opleiding genoten.
Maar het geheel is nog het best te beschrijven door wat één van de kunstenaars (Landschip, pseudoniem van een Gentse kunstenaar) schrijft : WYSIWYG (what you see is what you get) Beeldende kunst is een communicatiemiddel dat zich kenmerkt door het vermogen om woorden te overstijgen. Of anders gezegd, deze kunst is zoals “l’auberge espagnole, on y trouve ce qu’on y amène” Maar kan dit ook niet gezegd worden van talrijke, niet autistische, hedendaagse kunst ? Feit is dat de scheidingslijn tussen de werken van de “normale” kunstenaars en die van de kunstenaars met een “probleem” flinterdun is, om niet te zeggen onbestaand.
Verschillende getoonde werken komen van de “akku e.V.” organisatie die deze werken, in 2010, toonde in de Dokumenta-Halle van Kassel. Jan Hoet was toen peter van het project en hij was het ook van de tentoonstelling in Gent, maar de taak werd nu overgenomen door zijn dochter Marianne.
Enkele kunstenaars wier werken zeker een vermelding waard zijn: Jeroen Hollander met zijn vervoersnetwerken; de kermisattracties en vele botsauto’s van Uwe Breckner; Karita Guzik en haar unieke speelkaarten en ten slotte Patrick Ott die zijn eigen wereld heeft gecreëerd: Schaallottoland. Met huizen, paleizen en parken die ordelijk en nauwgezet zijn tot in elk detail.
Wie van “echte” kunst houdt (voor zover die echt kan zijn) moet zeker gaan kijken en kan van de gelegenheid gebruik maken om (nog tot 31/8) de foto’s van Roger Ballen te bewonderen waarover we het reeds hebben gehad.
De mededeling van het museum:
Deze tentoonstelling toont werken van kunstenaars met autisme. Ga je anders kijken doordat je dat weet? Beïnvloeden vooroordelen, stigma’s en weetjes over autisme de manier van kijken? Of maakt dat niet uit en is het werk net zo goed sterk of zwak, geel of blauw als dat van kunstenaars zonder autisme?
Practisch
Museum Dr. Guislain
Jozef Guislainstraat 43 9000 Gent
e-mail: info@museumdrguislain.be
van dinsdag tot vrijdag: 9-17h
zaterdag en zondag: 13-17h
Gesloten op maandagPrijze
volwassene: 8 euro
Avec Je vois ce que tu ne vois pas, le Musée Dr. Guislain présente des œuvres d’artistes autistes. Notre regard sera-t-il différent ? Ou est-ce sans importance et leur travail aussi convaincant ou aussi peu convaincant que celui d’artistes sans autisme ?
Ma conclusion est simple: tout comme chez les artistes «normaux» il y a du bon et du moins bon, des œuvres fortes et de moins fortes. Quoi qu’il en soit, on peut dire que la plupart de ces œuvres peuvent, sans aucun problème, faire partie de la collection permanente du musée.
On peut qualifier ces œuvres d’Art brut ou Outsider art, même si quelques-uns des participants ont certainement bénéficié d’une formation artistique.
Mais la meilleure description vient d’un des exposants (Landschip, pseudonyme d’un artiste gantois) WYSIWYG (what you see is what you get) L’art visuel est un outil de communication qui se caractérise par la capacité de transcender les mots.
En d’autres termes, cet art est comme l’auberge espagnole, on y trouve ce qu’on y amène. Mais ne peut-on pas en dire autant de nombreuses œuvres contemporaines, exécutées par des artistes non-autistes ? Fait est, que la démarcation entre les œuvres d’artistes « normaux » et celles d’artistes avec « un problème » est mince, sinon inexistante.
Plusieurs œuvres exposées proviennent de l’organisation “akku e.V.” qui les a exposées, en 2010, à la Documenta-Halle de Kassel. Jan Hoet était le parrain du projet, et l’était aussi de l’exposition à Gand, où il a été remplacé par sa fille Marianne.
Parmi les artistes qui méritent une mention particulière il y a : Jeroen Hollander avec ses réseaux de transport ; les manèges et nombreuses autos tamponneuses d’Uwe Breckner ; Karita Guzik avec un jeu de cartes remarquable et enfin Patrick Ott qui a créé son propre monde: Schaallottoland. Avec des maisons des palais et des parcs, le tout ordonné et méticuleux jusque dans les moindres détails.
Qui aime l’art “vrai” (pour autant qu’il puisse être vrai) doit certainement aller voir l’exposition et peut profiter de l’occasion (jusqu’au 31/8) pour admirer les photographies de Roger Ballen que nous avons déjà commentariées.
Informations pratiques
Museum Dr. Guislain
Jozef Guislainstraat 43 9000 Gent
e-mail: info@museumdrguislain.be
du mardi à vendredi: 9-17h
le samedi & le dimanche: 13-17h
Fermé le lundi,
adultes: 8 euros
L’annonce du musée:
Cette exposition expose les œuvres d’artistes frappés d’autisme. Va-t-on voir les choses différemment du seul fait de le savoir? Les préjugés, les stigmatisations, le ‘que sais-je ?’ de l’autisme vont-ils influencer notre manière de voir les choses ? Ou tout cela ne jouerait-il pas et l’œuvre serait-elle aussi bonne ou nulle, jaune ou bleue comme celle d’artistes non autistes?