Décidément Marianne Berenhaut est à l’honneur ces jours-ci: au MUKHA jusqu’au 9 janvier, à la DVIR gallery à Anderlecht et à C-mine (Genk), l’un des plus beaux et émouvants lieux d’exposition en Belgique. Trois trottinettes d’enfants entrelacées, un fauteuil, une lampe et une valise, des structures de fauteuils de plage qui deviennent sculpture, des boites d’archives empilées, des corps féminins disloqués faits à base chiffons et autres matériaux récupérés et réassemblés, des carnets de « poésie » avec des petits objets journaliers détournés.
Marianne Berenhaut nous invite en tant que spectateur à en faire de ces simples objets assemblés un point de départ d’une histoire. Nulle référence est donnée de ce qui se tramait -mine de rien- dans sa tête, mais on peut deviner les thématiques au travers son histoire personnelle: féministe convaincue des premières heures, les rébellions des sixties, l’holocauste, un accident personnel grave en 1969…
Tout ceci est exposé dans les anciens charbonnages de Genk, à moins d’une heure en voiture depuis Bruxelles, Anvers ou Liège, et parfaitement faisable en une journée en train. Le vade-mecum à la disposition des visiteurs est excellent, conçu pour vous guider -sans s’imposer- dans les arcanes de son œuvre riche, poétique et complexe.
Dans une autre salle il y a une intervention de l’artiste indienne Nalili Malani (1946): un extraordinaire ensemble de 86 vidéos projetés comme des graffitis sur vingt mètres de murs : imaginez des personnages Goyesques, Kentridge, Basquiat ,des textes de penseurs contemporains , une ambiance underground … et vous aurez une petite idée de la violence de l’œuvre.
C-mine ecrit : Il n’est pas facile de saisir en quelques lignes l’oeuvre de Marianne Berenhaut(°1934, BE), qui couvre plus de 5 décennies et continue de s’étendre. Il est d’ailleurs impossible de l’expliquer ou de la comprendre totalement : il faut la voir, la sentir, la ressentir jusqu’à l’intérieur.
L’exposition organisée à CIAP et C-mine présente une sélection forcément subjective de cette oeuvre riche et abondante. Des sculptures, installations et collages d’objets trouvés dans l’environnement immédiat de l’artiste sont complétés d’une sélection d’archives, entre autres des fragments de films inédits et de nouveaux documents. C’est en agençant tout cela sur un même site que naît un dialogue entre des oeuvres séparées les unes des autres par plusieurs dizaines d’années. Mais c’est ainsi que se révèle leur pertinence fondamentale.
C-mine Genk
8 €
Fermé le lundi
9-18 h
Marianne Berenhaut staat deze dagen overal in de schijnwerpers: in het MUKHA tot 9 januari , in de galerie DVIR in Anderlecht en in C-mine (Genk), één van de mooiste en meest ontroerende tentoonstellingsplekken van België. Drie in elkaar houten steppen, een fauteuil,boeket en een koffer, glazen flesse met een rubber, gestapelde archiefdozen, ontwrichte vrouwenlichamen gemaakt van vodden en andere gevonden materialen, poëtische dagboekjes vol kleine dagelijkse voorwerpen…
Marianne Berenhaut nodigt ons als toeschouwers uit om van deze eenvoudig geassembleerde objecten een verhaal te verzinnen. Er wordt niet verwezen naar wat er in haar hoofd omging, maar via haar persoonlijke verhaal kunnen we de thema’s wel raden: een overtuigd feministe van de vroege uurtjes, de rebellies van de sixties, de Holocaust, een ernstig persoonlijk ongeval in 1969…
Dit alles wordt tentoongesteld in de oude kolenmijnen van Genk, op minder dan een uur rijden van Brussel, Antwerpen of Luik, en perfect doenbaar met de trein, als je de tijd ervoor neemt. Het vademecum dat beschikbaar is voor de bezoekers is uitstekend en ontworpen om ons -zonder opdringerigheid- door de meanders van haar rijke, poëtische en complexe werk te leiden.
In een andere zaal kan U een interventie zien van de Indiase kunstenaar Nalili Malani (1946): een buitengewone set van 86 video’s die als graffiti op twintig meter muren worden geprojecteerd. Stel je voor: personages van Goya, de dynamiek van Kentridge, de agressiviteit van Basquiat, teksten van hedendaagse denkers en een undergroundsfeer… en je krijgt een klein idee van de impact van het werk.
C-mine Genk
8 €
Maandag gesloten
9-18 uur
C-mine schrijft:
Het oeuvre van Marianne Berenhaut (°1934, BE), dat meer dan vijf decennia beslaat en nog steeds groeiende is, laat zich moeilijk samenvatten. Het kan niet uitgelegd of volledig begrepen worden; het moet gezien, ervaren en tot op het bot gevoeld worden.
De tentoonstelling in CIAP en C-mine presenteert een subjectieve keuze uit dit rijke oeuvre. Sculpturen, installaties en collages gemaakt van objecten gevonden in de directe omgeving van de kunstenaar worden vergezeld van een selectie archiefmateriaal, waaronder niet eerder vertoond filmmateriaal en nieuwe documenten. Hoewel de werken soms jaren van elkaar gemaakt werden, ontstaat er dialoog door ze naast elkaar te plaatsen in deze tentoonstelling. Zo onthullen ze hun blijvende relevantie.
Als titel voor deze tentoonstelling werd gekozen voor de Franse uitdrukking ‘mine de rien’. Die beschrijft iemand die nonchalant doet, “alsof er niets aan de hand is”. Dat is ook wat Mariannes werk doet. Verborgen achter de façade van alledaagse objecten vinden we herinneringen en verhalen waar we ons allemaal mee kunnen identificeren, maar ook ervaringen die hoogst individueel zijn en die op een bepaald niveau ontoegankelijk blijven.
