Ons commentaar:
Gent mag dan een leuke en hippe stad zijn, maar in bepaalde musea is er nog véél werk aan de winkel.
In de voormiddag Design Museum bezocht en in de namiddag het Sint Pietersabdij Museum en in beide gevallen geen ervaring, die aanzet tot een tweede bezoek.
Laten we beginnen met het Design Museum, over de Sint Pietersabdij heb ik het in een volgend commentaar.
Alhoewel het museum in het hart van het toeristisch centrum van Gent ligt, is meertaligheid hier een grote uitzondering. Het museum geeft ook maar zelden of nooit een eigen catalogus of bezoekersgids uit; meestal alleen een computer-uitprint, geleverd door de curator/organisator van de rondreizende tentoonstelling. De gids van de huidige tentoonstelling is hierop geen uitzondering maar de Vlaamse overheid en de stad Gent staan wel vermeld als sponsors !
Voor wat de tentoonstelling zelf betreft, kunnen we kort zijn: als de vorige tentoonstelling een echte promocampagne was voor de stofzuigers van Dyson, dan is deze tentoonstelling er waarschijnlijk gekomen op voorspraak van de groene jongens in ons stadsbestuur. Ze gaat namelijk over het zwerfvuil in het algemeen en in de zee in het bijzonder. Het is een project dat komt van het “Museum für Gestaltung Zürich” en ondersteund wordt door de “Drosos Foundation”
Zeer lovenswaardig dat men zich gaat focussen op de vervuiling van het zeewater, maar waarom dit getoond wordt in een Design Museum mag Joost weten – en laten we hopen, ook de directie van het museum. Het is niet omdat er enkele werken getoond worden die vervaardigd zijn uit recyclage materiaal dat men over “Waste Design” kan spreken. En zeker niet over “relevant en overtuigend design” zoals vermeld in reclamefolder.
Het beheer van “Garbage & Waste” is natuurlijk een zeer hedendaags onderwerp en past klaarblijkelijk beter bij de filosofie van het museum die “relevant en overtuigend design” uit de 18e en 19e eeuw niet meer wil – of mag – onderzoeken of bestuderen.
Mijn advies is dus de eerste verdieping van het museum over te slaan. Er zijn inderdaad nog andere verdiepingen die wel iets te bieden hebben. Niets waar u een WOW effect van krijgt, maar er wordt wel iets getoond dat met Design te maken heeft.
Op het gelijkvloers hebt u nl. de kans prachtige Art Nouveau stukken te zien uit de reserves van het museum: “Design museum Gent richt een collectiepresentatie in ….die laat zien hoe veelzijdig de Art Nouveau beweging in Europa was. De geëxposeerde objecten hebben decennialang de reserves niet verlaten” geeft de folder aan; vraag is alleen waarom deze mooie stukken decennialang de reserves niet hebben verlaten !
De mededeling van het museum:
Plastic: een eeuwigdurend materiaal? Sinds het begin van de twintigste eeuw heeft plastic een ware triomftocht afgelegd doorheen de wereld van de consumptie. Het is goedkoop, eenvoudig te produceren en kan nagenoeg elke gewenste eigenschap verkrijgen. Vandaag wordt wereldwijd acht ton plastic geproduceerd per seconde. Maar waar belanden al die plastieken producten eenmaal hun levenscyclus is beëindigd?
Vanaf het moment dat plastic ons leven vergemakkelijkte, is de zee geleidelijk aan veranderd in een reusachtige plasticsoep. Elk jaar belandt 6.4 miljoen ton vuilnis in de oceaan en tachtig procent daarvan komt van het land. Gewoon plastic is niet biologisch afbreekbaar. Het wordt in steeds kleinere fragmenten gebroken die in de voedselketen terechtkomen. Uiteindelijk krijgen we zo ons afval op ons bord.
De tentoonstelling ‘Out to Sea? The Plastic Garbage Project’, ontworpen door Museum für Gestaltung Zürich, ontleedt in het eerste luik ‘Plastic in de zee’ de diverse componenten van deze weinig smakelijke plasticsoep. De samenstelling, toepassing en levensduur van de kunststofmaterialen worden in ‘Plastic in het dagelijkse leven’ helder en hapklaar toegelicht.
Dit educatieve verhaal wordt door Design museum Gent speels maar indringend verrijkt met een flinke portie hoopvol design, van ‘recycling’ over ‘upcycling’ tot ecodesign.
Wij formuleren deze tentoonstelling als een confronterende vraag, zonder een sluitend antwoord op te dringen. Moet er per se zoveel geproduceerd worden? Bestaan er alternatieven voor plastieken design? Kan afgedankt plastic een tweede leven krijgen? Of is kunststof alsnog een geschikt materiaal?
Uiteraard kan de vormgeving van deze tentoonstelling niet anders dan ecologisch verantwoord zijn. Restafval wordt tentoonstellingsinfrastructuur. Drukwerk en zaalteksten staan op gerecycleerd papier met waar mogelijk vegetale inkten. Proper is dat!
Practisch:
Jan Breydelstraat 5, 9000 Gent
E-mail: museum.design@gent.be
Van dinsdag tot en met zondag doorlopend geopend van 10u00 tot 18u00.
Het museum beschikt niet over een lift. De verdiepingen zijn enkel via trap bereikbaar.
normaal tarief: 8,00 euro
Notre commentaire:
Gand est peut être une ville agréable et branchée, mais du côté de certains musées il y a encore du travail à faire. Un million de touristes ça doit se mériter !
Une visite au Design Museum dans la matinée et de l’Abbaye Saint-Pierre dans l’après midi
deux expériences qui n’incitent pas à une deuxième visite, pour des raisons différentes. Commençons par le Musée du Design, Pour l’Abbaye Saint-Pierre il y aura un commentaire séparé.
Dans tous les autres musées gantois la communication se fait en trois langues : Néerlandais, Français et Anglais mais au Musée du Design le Français est systématiquement oublié. En plus, le musée n’édite presque jamais un catalogue ou guide du visiteur, il se contente d’un print-ordinateur, mis à disposition par le curateur / organisateur de l’exposition itinérante. Le fascicule de l’actuelle exposition ne fait pas exception à cette règle mais la Communauté Flamande et la ville de Gand tiennent quand même à y mentionner leurs sponsoring !
Quant à l’exposition même, nous pouvons être bref: si la dernière exposition était une véritable campagne de promo pour les aspirateurs Dyson, l’exposition actuelle ne peut être qu’une idée des Verts du conseil communal : elle traite notamment de la pollution en général et de la pollution marine en particulier. Il s’agit d’un projet du “Museum für Gestaltung Zürich” soutenu par la «Fondation Drosos”
Si s’attaquer à la pollution marine est très louable en soi, la question que l’on peut se poser, c’est ce que cela vient faire dans un musée consacré au design. Ce ne sont pas les quelques pièces montrées et produites à partir de matériaux recyclés, qui permettent de parler de « Waste design ». Ce n’est certainement pas du design “pertinent et convaincant” comme mentionné dans la feuille publicitaire. La gestion des ordures et déchets est bien sur un sujet fort à la mode et correspond probablement mieux à la philosophie du musée que le design “pertinent et convaincant” des siècles antérieur au 20ème ( que le musée ne veut, ou ne peut pas étudier).
Mon conseil sera donc de laisser de côté le premier étage et de visiter les autres étages qui, eux, ont quelque chose à montrer. Vous n’aurez peut-être pas un effet WOW, mais on peut y admirer des objets qui répondent au concept design.
Ainsi, au rez-de-chaussée vous pourrez voir de superbes pièces Art Nouveau de la réserve du musée « le Musée du Design présente sa collection (…) qui montre la polyvalence du mouvement Art Nouveau en Europe. Les pièces présentées n’ont pas quitté les réserves pendant des décennies »
La question que l’on doit se poser c’est pourquoi ces belles pièces n’ont pas quitté les réserves pendant des décennies.
Pas de communiqué en français
Informations pratiques
Jan Breydelstraat 5, 9000 Gent
E-mail: museum.design@gent.be
mardi-dimanche : 10-18
8,00 euro
