De Maison Particulière wil een plaats van rust en kalmte zijn om bezoekers van de werken (uit privécollecties -vaak anoniem-) in alle sereniteit te laten genieten in een magische plek gewijd aan ‘Kunst’ in de brede betekenis van het woord. Er zijn natuurlijk schilderijen, video’s en foto’s, maar ook mooie stukken design, boeken en catalogi over de kunstenaars en zelfs koffie en koekjes. Het concept ‘welness’ vertaald naar de kunstwereld !
De plek is doorgaans bezocht door mensen met ‘ opvoeding’, die communiceren met respect voor de mede-bezoekers en al hun tijd nemen om te genieten van de tentoongestelde werken. Dat was helaas niet het geval met de ‘preview’ voor de pers waar een groep ‘genodigden’ van god-weet-waar met een lawaai waar zelfs Schauvliege zou moeten ingrijpen. Het was al Proust of Vondel lezen in een dancing of het degusteren van kaviaar in een frietkraam. Goed uitkijken dus als je de Maison Particulière bezoekt, maar in het algemeen is er rustig en sereen.
De tentoonstellingen zijn altijd georkestreerd rond een goed gekozen thema. Deze keer is het ‘Pair (e)’. U wordt uitgenodigd in een spel van het vinden van relaties tussen de werken ; deze kunnen van dezelfde kunstenaar zijn, van dezelfde familie verzamelaars (verzamelaars komen uit dezelfde familie), of gewoon een verwantschap hebben door associatie.
De centrale vraag is of we ‘vrij of voorbestemd zijn in onze esthetische keuzes’. De werken zijn van divers pluimage en zoals altijd zal onze persoonlijke smaak niet perfect samenvallen met die van verzamelaars.
Laten we stellen dat hoe discreter het formaat van de werken, hoe meer ik ze persoonlijk interessant vond; grote formaten verbergen vaak een hoog blingbling gehalte en een zekere compensatie voor een ‘leegte’ ‘.
Er zijn prachtige foto’s van Francesca Woodman, Struth, Cindy Sherman … een indrukwekkende collectie ‘primitieve kunst’, een prachtig altaarstuk, stukken van Prouvé en Sottsass, tekeningen van Kentridge, een verzameling ansichtkaarten van Bauhaus en soms een interessant ‘groot formaat‘ zoals de fotos van Valérie Belin.
Te zien in alle rust en sereniteit …
DE MEDEDELING VAN MAISON PARTICULIERE
PAIR(s) stelt de ware geest van de kunstverzamelaar voor, nieuwsgierig en geleerd, maar vooral een liefhebber van het zeldzame, het unieke. Iemand die ongeacht tijdperken, trends of medium, op zoek is naar originele, vernieuwende en verrassende kunstwerken en objecten.
Deze tentoonstelling vormt dus een parcours langs het design van de twintigste eeuw, primitieve kunst, hedendaagse kunst, zestiende-eeuwse schilderkunst, Bauhaus ansichtkaarten en zelfs Japanse robots.
Ze kruist door continenten als Afrika, Europa, Oceanië, Azië… Ze raakt het ongewijde en het heilige.
Voor een frisse blik op deze objecten en kunstwerken werden ze soms gekoppeld door de kunstverzamelaars zelf, die uit twee families deel uitmaken. Zo ontstond er een ongedwongen dialoog doorheen hun respectievelijke collecties.
Het is uiteindelijk een tocht die Maison Particulière aan haar publiek voorstelt als laatste tentoonstelling voor 2015; een echt persoonlijke, boeiende, aantrekkelijke en fascinerende reis.
Een woordje over de anonimiteit van de deelnemende kunstverzamelaars. Eerst en vooral, deze anonimiteit weerspiegelt hun discretie en bescheidenheid. Door de kunstwerken voor zich te laten spreken, tonen ze dat ze slechts de tijdelijke eigenaars zijn; onze tijd op aarde is van korte duur, maar de kunstwerken blijven bestaan. Kunstverzamelaars zijn “slechts” tussenpersonen in het liefdesverhaal tussen mens en kunst.
Het onderwerp en fundering van deze tentoonstelling schommelt tussen “twee tegengestelde polen”, zoals blijkt door de vraag van één van de deelnemers: “zijn we vrij in onze esthetische keuzes of worden ze eerder vooraf bepaald?”Daarom besloten wij om twee families van verzamelaars samen te brengen om zo proberen te begrijpen hoe een passie kan worden gedeeld.
Om dit beter te illustreren, bevinden zich in het merendeel van de kamers van Maison Particulière kunstwerken die tot één familie behoren. Soms worden ze gekoppeld om het verband tussen hen te benadrukken.
Het is boeiend om te ontdekken hoe soms een gemeenschappelijke interesse de aandacht van twee generaties wekt en hoe het wordt overgebracht in objecten die elkaar aanvullen.
Het is eveneens fascinerend om te zien hoe een verslindende passie, zoals traditionele kunsten bijvoorbeeld, zo intens door vader en zoon kan beleefd worden.
En ten slotte, hoe indrukwekkend om te voelen dat deze verzamelaars geen terughoudendheid, noch beperkingen kennen in hun liefde voor kunst en het verlangen naar de verschillende facetten daarvan samen te brengen.Spontaniteit is het woord dat het best de genodigde verzamelaars van Pair(s) omschrijft.
Deze spontaniteit is het resultaat van een geoefend oog, ontwikkeld vanaf de vroegste kindertijd, door “de schatten in de kamers van het Louvre opnieuw en opnieuw te bekijken”. Door te leven “omringd mer mooie dingen, in een rijk intellectueel en artistiek universum” en uiteindelijk door “wat gemakkelijk is links te laten liggen en te leren focussen op wat ons uitdaagt”.
We kunnen het hier bijna hebben over “kunsteducatie”, over de openheid naar de wereld en haar rijkdommen. “Het gaat om continu op zoek gaan naar een persoonlijk pad van vrijheid en keuze. Om overtuigd te zijn dat we moeten blijven proberen te begrijpen, luisteren en niet beoordelen. Boven alles gaat het om het bewonderen van het enorme voorrecht van het leven omringd door objecten die de weg wijzen en ons beter maken”.
De bezoekers van Maison Particulière worden uitgenodigd om deel te nemen aan deze verrijkende en verrassende tocht!
PRAKTISCHE INFO
Openingsuren Dinsdag tot zondag zonder afspraak ;11u – 18u
Donderdag, nocturne tot 19u30
Gratis voor de leden, -18 jaar en studenten – 26 jaar
10€ Niet-leden
adres :Kasteleinsstraat 49 1050 Brussel
Bereikbaarheid met openbaar vervoer: Tram: 93, 94 en 81 (Baljuw) Metro: 2 en 6 (Louiza) Bus: 54 (Baljuw)
La Maison Particulière se veut un endroit de calme et de quiétude pour apprécier les oeuvres provenant de collections de particuliers (souvent anonymes) en toute sérénité dans un lieu magique dédié aux arts. Il y a bien sûr peintures, vidéos et photographies, mais également des pièces superbes de design, des livres et des catalogues sur les artistes exposés et même du café et autres mignardises. Le concept ‘wellness‘ en art!
L’endroit est fréquenté en général par des gens éduqués qui communiquent à voix basse et qui prennent tout leur temps pour étudier et jouir des œuvres. Ce n’était malheureusement pas le cas à la ‘preview’ presse – autant essayer de lire Proust dans un dancing -, mais en général il y fait calme et serein.
Les expos sont toujours orchestrées autour d’un thème bien choisi. Cette fois-ci il s’agit de ‘Pair(e)’. On est invité au jeu d’associer des oeuvres qui pourraient former une paire, que ce soit par filiation (les collectionneurs sont issus la même famille) ou par association.
La question centrale qui est posée est de savoir si nous sommes libres ou prédestinés dans nos choix esthétiques. Il y a à boire et à manger car comme toujours nos goûts personnels ne peuvent coïncider parfaitement avec ceux des collectionneurs.
Mettons que plus le format des oeuvres est petit, plus je les ai personnellement trouvées intéressantes; les grands formats cachent souvent du bling-bling et un besoin de se faire v(al)oir.
Vous y trouverez des photos magnifiques de Francesca Woodman, Struth, Cindy Sherman… une extraordinaire collection ‘d’arts premiers’ ,un fabuleux retable ,du design de Prouvé et Sottsass, des dessins de Kentridge, une collection de cartes postales Bauhaus et parfois même un grand format intéressant comme la photographie de Valérie Bélin.
A voir dans le calme…
LA COMMUNICATION DE MAISON PARTICULIERE
PAIR(e) présente le plus pur esprit du collectionneur chercheur, curieux et érudit, mais amateur avant tout du rare, de l’unique, du singulier. Peu lui importent les époques et les tendances, le medium et le support, pourvu que l’objet, ou l’œuvre, soit original, unique, novateur, étonnant… Cet accrochage parcourt ainsi le design du XXème siècle, les arts premiers, l’art contemporain, la peinture du XVIème siècle, les cartes postales du Bauhaus ou encore les robots japonais.
Il traverse les continents en passant par l’Inde, l’Afrique, l’Europe, le Moyen-Orient, l’Océanie, l’Asie…
Il touche au profane et au sacré.
Et pour une lecture de tous ces objets et œuvres, les collectionneurs, appartenant à deux familles, les ont considérés par paire et ont ainsi suscité un dialogue filial à travers leurs collections respectives.
C’est finalement une balade que Maison Particulière propose au public pour son dernier accrochage de l’année 2015 : une balade infiniment personnelle, attachante, captivante et fascinante.
Un mot au sujet de l’anonymat désiré par les collectionneurs ; cet anonymat est synonyme de discrétion, de modestie avant tout. En laissant seules parler les œuvres, les collectionneurs font acte de foi, ils montrent qu’ils n’en sont que les propriétaires momentanés ; nos vies sont fugaces, les œuvres demeurent. Ils sont de « simples » passeurs de passions.
L’objet de cet accrochage, son fondement « oscille », comme l’exprime l’un des collectionneurs invités, « entre deux pôles : sommes-nous libres, ou prédestinés dans nos choix esthétiques ? » C’est pourquoi des collectionneurs d’une même famille ont été choisis. Pour tenter d’aborder la transmission du sens de l’objet, pour saisir comment se partage une passion.
Pour illustrer ces questionnements, dans la plupart des salons de Maison Particulière sont présentés, afin d’en percevoir la filiation, par paire ou par association, les œuvres appartenant à une même famille.
Et, comme il est quelquefois troublant de distinguer un intérêt commun, ainsi au hasard l’architecture, pour le voir interprété par deux générations avec des œuvres et des objets qui se complémentent et se répondent.
Comme il est passionnant de voir une passion dévorante, par exemple les arts premiers, se réaliser de façon si intense à travers un père et ses fils.
Comme c’est interpellant, enfin, de ne sentir ni retenue, ni limite chez tous ces collectionneurs, amateurs et amoureux d’art avant tout, qui aiment faire « coexister » les différences ou, comme l’exprime l’un d’entre eux, les « divergences ».
Enfin, parfois deux familles se trouvent réunies dans un salon, poussant l’association d’idées et de sensibilités plus loin encore, car il faut aussi laisser les œuvres parler d’elles-mêmes.
La spontanéité est certainement ce qui pourrait le mieux les définir. Cette spontanéité faite avant tout de sincérité et d’instinct, développé dès la plus tendre enfance par un œil exercé à regarder encore et encore « les trésors des salles du Louvre », et à vivre entouré de « belles choses » dans un « univers riche intellectuellement et artistiquement ». Pour enfin apprendre, exiger et « (…) aller à l’essentiel. Laisser de côté les objets faciles pour s’intéresser à ce qui nous échappe et nous questionne. La face nord plutôt que la course convenue ».
Ici, c’est « d’éducation artistique » dont il est question, d’ouverture sur le monde et ses richesses dans « une inspiration profonde pour continuer à écrire un chemin personnel de liberté et de choix. La conviction qu’il faut chercher à tout comprendre, à écouter et ne pas juger. Surtout, l’émerveillement de vivre avec des objets qui vous montrent la voie et vous ennoblissent. »
Une promenade enrichissante, baignée par l’émerveillement et les surprises pour le public de Maison Particulière.
Infos pratiques
Du mardi au dimanche sans rendez-vous
De 11h à 18h
participation :10€
1,25 € “Article 27”
Gratuit pour les membres et étudiants de – 26 ans
Accès transports publics :
Train – Gare du Midi Tram – 93, 94 et 81 (Bailli)
Métro – 2 et 6 (Louise) Bus – 54 (Bailli)
Rue du Châtelain, 49 Bruxelles
