Te veel perfectie schaadt kunst…
Topkunstenares Sarah Morris toont drie ‘ portretten ‘ (elk met een duur van anderhalf uur) van grootsteden : Parijs ( voor de Fondation Louis Vuitton), Beijing en Rio. Het zijn stuk voor stuk briljante films, van een ongeziene kwaliteit en precisie, met een uitgekiemd scenario, verbluffende beelden, thema en kleuren/lijnen zijn coherent en vloeien in elkaar, de regie is super-efficiënt…en toch hebben deze films (die je wegens tijdsgebrek uiteraard slechts fragmentarisch kan bekijken) bij mij geen echte emotie kunnen teweegbrengen, geen snaartje doen trillen.
text : Pierre Kluyskens
Te veel perfectie schaadt kunst…
Topkunstenares Sarah Morris toont drie ‘ portretten ‘ (elk met een duur van anderhalf uur) van grootsteden : Parijs ( voor de Fondation Louis Vuitton), Beijing en Rio. Het zijn stuk voor stuk briljante films, van een ongeziene kwaliteit en precisie, met een uitgekiend scenario, verbluffende beelden, thema, kleuren en lijnen zijn coherent en vloeien in elkaar, de regie is super-efficiënt…en toch hebben deze films (die je wegens tijdsgebrek uiteraard slechts fragmentarisch kan bekijken) bij mij geen echte emotie kunnen teweegbrengen, geen snaartje doen trillen.
Jawel, er is een zeer subtiele maatschappijkritiek (en soms heel ver te zoeken in de film gemaakt voor Louis Vuitton), architectuur en machtsstructuren worden in verband gebracht, arm en rijk staan in schril contrast…maar dit alles leunt te dicht aan bij een ‘documentaire van een ultieme perfectie‘ dan bij mijn persoonlijke definitie van kunst.
Naast de films toont Sarah Morris een aantal schilderijen geïnspireerd door diezelfde grootsteden. Hier belanden wij in een totaal ander register dat eerder aanleunt bij het abstract expressionisme en pop art. Een reeks bewerkingen van filmaffiches heeft mij wel kunnen boeien.
Op de hoogste verdieping werd de zaal herschapen tot één grote muurschildering (denk ook aan de vorige tentoonstelling over Sol Lewitt). Indrukwekkend !
In het nevengebouw van het museum is er een prachtige tentoonstelling over Guy de Cointet. Hij was voor mij totaal onbekend.
Ik vond het uiterst boeiend en krachtig. Het is zuiver conceptueel en alles draait rond taal, tekens, kleur en vormen. Ergens vermeldt een video dat het niet nodig is om alles te begrijpen en inderdaad is het veel beter het rationele te laten varen en zich te laten meeslepen in het spel van tekens en kleuren. Kers op de taart, er ligt een stapel met de herdruk van een portfolio van de kunstenaar. Een uitzonderlijk collectors item die op zich het bezoek waard is.
DE MEDELING VAN M-LEUVEN
Met Sarah Morris (°1967, Verenigd Koninkrijk) brengt M opnieuw een wereldtopper naar België.
Sarah Morris maakt schilderijen en films over de codes en machtsstructuren van een stad, het meest recent van Parijs, Rio de Janeiro en Peking. Haar werk bevindt zich ergens tussen popart, conceptuele kunst en geometrische abstractie.
Macht, geld en consumptie
In haar films behandelt ze onderwerpen zoals de Olympische Spelen, de parfumindustrie, luchthavens, reclame, prostitutie en het carnaval van Sambódromo. Ze tonen hoe macht, geld en consumptie het dagelijkse leven bepalen in wereldsteden, en confronteren je ook met grote tegenstellingen: arm versus rijk of vooruitgang versus verval.
“Volgens mij is kunst die er eenvoudig uitziet net briljant.”
Sarah Morris
Haar schilderijen zijn grafische kleurcomposities bestaande uit lijnen, patronen en rasters. Daarin herken je details uit het straatbeeld: strakke voorgevels, wolkenkrabbers of gevels van banken.
Voorbij het oppervlak
Sarah Morris ontbloot structuren van grootsteden, van macht, van het kapitalisme, maar ook van alledaagse voorwerpen en modernistische gebouwen.
In M presenteert ze haar eerste grote Europese solotentoonstelling sinds 2009, met vier films, een selectie van schilderijen en een grootse, nieuwe muurschildering op maat van M.
Curator: Eva Wittocx
Kunst is voor Guy de Cointet (1934-1983) een spel van kleur, taal en vorm. Zijn fascinatie voor taal en betekenis merk je in zijn tekeningen, boeken en performances. Flarden tekst, kleurrijke objecten en decorstukken mengen het alledaagse met het absurde. In performances komen zijn kunstwerken tot leven.
Fransman De Cointet verhuisde in 1965 naar New York en kwam er in aanraking met pop art. Nadien werkte hij in Los Angeles ondermeer samen met Mike Kelley en Paul McCarthy.
M brengt voor het eerst in België een overzicht van zijn beeldend werk. Een selectie van tekeningen, sculpturen, schetsboeken en documentair materiaal maakt deel uit van de tentoonstelling. Bovendien krijg je in november zijn live performance ‘Comme il est blonde!’ (1982) te zien tijdens het Playground festival.
Trop de perfection nuit à l’art …
L’artiste Sarah Morris montre trois «portraits» (chacun d’une durée de 88 min.) de grandes métropoles: Paris (commande de la Fondation Louis Vuitton), Pékin et Rio. Les films sont tous brillants, de qualité et de précision irréprochables, avec un scénario pensé jusque dans les moindres détails, des images époustouflantes, les thèmes, lignes et couleurs forment un ballet surprenant, la mise en scène est super-efficace … et pourtant ces films extraordinaires (dont on ne peut voir que des fragments à moins d’avoir 5 heures devant soi) n’ont pas pu susciter chez moi de véritable émotion, n’ont pas réussi à me faire vibrer.
Bien-sûr, il y a une critique sociale (et vraiment très subtile dans le film commandité par Vuitton), les structures d’architecture et de pouvoir sont mises en parallèle, richesse et pauvreté sont mises en opposition … mais le tout est plus proche du “documentaire d’une perfection ultime ” que de l’art qui vous touche.
Outre les trois films, Sarah Morris montre plusieurs tableaux inspirés par ces mêmes villes. Ici, nous sommes dans un registre totalement différent qui se rapproche de l’expressionnisme abstrait et du pop art. Il y a également une série d’affiches de cinéma surpeintes qui m’ont fortement interpellé.
Au dernier étage, la salle a été transformée en une formidable fresque murale (comme pour la précédente exposition de Sol LeWitt). Impressionnant!
Dans la dépendance du musée il y a une magnifique exposition sur Guy de Cointet. Il était pour moi totalement inconnu mais j’ai trouvé les oeuvres fascinantes et très puissantes. C’est purement conceptuel et tout tourne autour de la langue, les signes, les couleurs et les formes.
Quelque part une vidéo mentionne qu’il n’est pas nécessaire de tout comprendre, et en effet il vaut beaucoup mieux d’abandonner le rationnel et de se laisser emporter dans le jeu des signes et des couleurs.
Cerise sur le gâteau, il y a une réimpression d’un portfolio de l’artiste qui est mise à votre disposition. Un véritable ‘collectors item’ qui en soi vaut la visite.
L’annonce du musée
Sarah Morris
Une fois encore, avec Sarah Morris (°1967, Royaume-Uni), M présente cette année en Belgique une artiste d’envergure mondiale.
Paris, Rio et Beijing
Sarah Morris réalise des peintures et des films qui traitent des codes et des structures de pouvoir d’une ville – les métropoles les plus récentes étant Paris, Rio de Janeiro et Beijing. Ses tableaux abstraits peuvent être décrits comme une « architecture virtuelle », des compositions graphiques colorées composées de lignes, motifs et grilles.
Identité et pouvoir
Sarah Morris aborde un vaste éventail de sujets comme les Jeux Olympiques, le crowd control, l’industrie du parfum, les aéroports, la publicité, la prostitution et le carnaval de Sambódromo. Son œuvre se situe quelque part entre le Pop art, l’art conceptuel et l’abstraction géométrique. Depuis le milieu des années 1990, elle explore le champ de tension complexe entre l’espace social, l’identité et le pouvoir.
L’exposition au musée M présente quatre films, une sélection de tableaux et une nouvelle peinture murale.
Commissaire d’exposition : Eva Wittocx
Pour Guy de Cointet (1934-1983), l’art est un jeu de couleurs, de langage et de formes. Sa fascination pour la langue et le sens se retrouve dans ses dessins, livres et performances. Fragments de textes, objets chatoyants et éléments de décor mêlent le quotidien et l’absurde. C’est dans des performances que ses œuvres d’art prennent vie.
Le Français Guy de Cointet s’est installé en 1965 à New York, où il a découvert le pop art. Il a ensuite travaillé à Los Angeles, notamment avec Mike Kelley et Paul McCarthy.
Pour la première fois en Belgique, M présente son œuvre. L’exposition propose une sélection de dessins, sculptures, carnets de croquis et du matériel documentaire. De plus, lors du festival Playground en novembre, vous pourrez assister à sa performance live intitulée ‘Comme il est blonde!’’ (1982).
Commissaire : Eva Wittockx
