Quovadis a une longue tradition d’éloges vibrants pour les expositions souvent exceptionnelles du Hangar.C’est pourquoi j’ose émettre une petite réserve concernant “Unique – Beyond Photography”. Cette exposition explore différentes techniques photographiques qui existent en dehors de la photographie numérique traditionnelle, redonnant aux images une “aura” d’unicité comparable à celle de la peinture ou de la sculpture.

Cependant, peut-être suis-je trop sévère en raison de mes propres expériences (bien que modestes) dans et hors de la chambre noire, j’ai plutôt perçu la boîte à outils du bricoleur que la magie du retour aux gommes, aux chimiegrammes, aux cyanotypes, aux impressions sur des matières insolites, aux photogrammes, etc. Les cartels explicatifs, reliant les techniques à des propos très sophistiqués dans l’air du temps (#metoo, inclusivité, woke, écologie, etc.), m’ont parfois semblé un peu forcés. J’aurais préféré des explications plus simples et plus directes.

En revanche, l’excellent travail d’Alice Pallot par exemple démontre une parfaite harmonie entre technique et propos.

Malgré mes réserves, l’exposition “Unique – Beyond Photography” reste une bonne expérience. Elle nous permet de redécouvrir un aspect presque “primitif” de la photographie, non reproductible, sans la manipulation aisée des images numériques et bientôt de l’impossible véracité dans l’ère de l’IA. Elle donne un nouveau regard sur la photographie et encourage à explorer différentes techniques. Je la recommande à tous ceux qui s’intéressent à la photographie et à l’art contemporain.

vous trouverez une excellent introduction aux oeuvres sur https://www.hangar.art/unique

Quovadis heeft een lange traditie van lovende recensies voor de vaak uitzonderlijke tentoonstellingen in Hangar. Daarom durf ik een kleine kanttekening te plaatsen bij “Unique – Beyond Photography”. Deze tentoonstelling verkent verschillende fotografische technieken die bestaan buiten de traditionele digitale fotografie, waardoor de beelden een “aura” van uniciteit krijgen die vergelijkbaar is met schilderijen of sculpturen.

Echter, wellicht ben ik te streng vanwege mijn eigen ervaringen (hoewel bescheiden) in en buiten de donkere kamer, maar ik heb eerder de gereedschapskist van de klusser gezien dan de magie van de terugkeer naar gomdruk, cyanotypie, afdrukken op ongebruikelijke materialen, fotogrammen, enzovoort. De verklarende panelen, die de technieken koppelen aan de klassieke actuele onderwerpen (#metoo, inclusiviteit, woke, ecologie, enz.), leken me soms een beetje geforceerd. Ik had liever eenvoudigere en directere uitleg gehad.

Daarentegen toont het uitstekende werk van Alice Pallot bijvoorbeeld een perfecte harmonie tussen techniek en boodschap.

Ondanks mijn reserves is de tentoonstelling “Unique – Beyond Photography” een goede ervaring. Het laat ons een bijna “primitief” aspect van de fotografie herontdekken, niet reproduceerbaar, zonder de gemakkelijke manipulatie van digitale beelden en de naderende onmogelijkheid van echtheid in het AI-tijdperk. Het geeft een nieuwe kijk op de fotografie en moedigt aan om verschillende technieken te verkennen. Ik beveel het aan iedereen aan die geïnteresseerd is in fotografie en hedendaagse kunst.

Hierbij een link naar de beelden:

https://www.hangar.art/unique