Notre commentaire
Voici une exposition que tout un chacun devrait aller voir: les femmes qui ont vécu le combat de l’émancipation, celles qui en ont les fruits aujourd’hui, et également les hommes, surtout avec les nuages de certains fondamentalismes qui hantent nos cieux.
Pour apprécier cette expo il faut se projeter dans les années 70. L’idéal bourgeois de la femme au foyer, la dictature de la beauté stéréotypée, la femme comme objet sexuel, la discrimination au travail, la présence minimale des femmes sur la scène artistique etc.
Le cri de révolte s’exprime par une imagerie provocante, très agressive, radicale (mais souvent avec beaucoup d’humour), parfois choquante allant jusqu’à l’automutilation.
N’ayant que peu de moyens financiers, la peinture étant un bastion mâle et les galeries d ‘art inaccessibles au mouvement, les supports privilégiés deviennent rapidement la photographie (rapide, bon marché, développée clandestinement chez soi), la vidéo (nouveau moyen d’expression) et les happenings (nécessitant peu de moyens financiers).
Le support principal étant des fascicules marginaux à tirage limité, le message prend le dessus sur la forme. Le courant se rattache au mouvement conceptuel, le minimalisme ne permettant pas le narratif.
Le thème principal est bien sûr la déconstruction de l’image de la femme vue par l’homme.
En marge – car pas tout à fait dans la mouvance féministe – il y a la série extraordinaire des autoportraits de Francesca Woodman dans sa quête d’identité et qui s’est suicidée à 23 ans. Très poignant.
Une seconde exposition ‘Where we’re at ‘ nous ramène à notre époque actuelle et dans l’hémisphère sud ou la problématique est évidemment totalement différente: la conscience de l’identité et de la beauté noire par rapport aux canons de beauté imposés par l’occident, l’héritage du colonialisme, le rejet de l’homosexualité etc.
ps : si vous n’avez pas encore succombé à la Borremania : à visiter jusqu’au 3 Août
A voir absolument .
L’annonce de BOZAR:
| , Vienna rassemble 450 œuvres de 29 artistes féminines. L’histoire de l’art montre que l’image de la femme est le produit de projections masculines. Dans les années 1970, les femmes artistes ont donné pour la première fois naissance à la représentation de la femme. Elles ont étudié leurs propres corps et ont élaboré la conception d’identités féminines de manière provocante, radicale, poétique et ironique. La commissaire Gabriele Schor qualifie ce mouvement artistique d’Avant-garde féministe pour mettre en évidence « le rôle pionnier et collectif que ces artistes ont joué ces 40 dernières années » et souligne que « de nombreuses artistes de ce courant ainsi que leurs œuvres sont encore à découvrir ». |
Infos pratiques
Ravenstein
Mardi-Dimanche 10-18 ; jeudi -10-21
10 € ; plusieurs combi possible
Ons commentaar: Women,the feminist avant-garde of the 1970s,een tentoonstelling die ongeveer iedereen moet aanspreken: vrouwen die de strijd voor emancipatie hebben meegemaakt, zij die vandaag denken dat alles zo maar van een leien dakje liep, en eigenlijk ook alle mannen, zeker nu de wolken van fundamentalismen van alle slag terug opduiken.
Om deze tentoonstelling te begrijpen moeten wij ons even in de jaren ’70 projecteren: het burgerlijke ideaal van de huisvrouw aan de haard, de dictatuur van stereotype schoonheidsidealen de vrouw als seksueel object, discriminatie op het werk, een minimale aanwezigheid in de kunstwereld enz..
En natuurlijk kwam de reactie: veel provocatie ( mei 68, Provo zijn niet ver weg), zeer agressief, radicaal maar vaak met humor, soms erg schokkerend tot zelfs automutilatie.
Met weinig financiële middelen, een schilderkunst als een mannenbolwerk en kunstgalerijen ontoegankelijk voor de beweging, kozen feministen snel voor media als fotografie (snel, goedkoop, clandestien), video (nieuwe medium ) en happenings (die weinig middelen eisen). De communicatie gaat via marginale krantjes en pamfletten in kleine oplages .De boodschap gaat voor de vorm. Verwacht u dus niet aan veel esthetiserende beelden. De beweging sloot ook aan bij het conceptualisme, want het minimalisme bood geen ruimte voor het narratieve. Het belangrijkste thema is de deconstructie van het beeld van de vrouw gezien door de man.
BOZAR toont even eens het prachtig werk van Francesca Woodman, een reeks zelfportretten van een jonge vrouw op zoek naar haar identiteit . Ze pleegde zelfmoord op de leeftijd van 23 jaar. Aangrijpend en mooi. Deze reeks alleen is een bezoek waard.
Een tweede tentoonstelling ‘where we are now’ brengt ons in onze huidige tijd en het zuidelijk halfrond waar de problematiek uiteraard geheel anders is: de identiteit van de ’zwarte ’schoonheid’ in tegenstelling tot de westerse schoonheidsidealen, de erfenis van het kolonialisme, het stigma op homoseksualiteit etc..
PS : indien U nog niet gezwicht bent voor de Borremania: nog te bezichtigen tot 3 Augustus
lees ook :Christus met tieten – De Standaard
De mededeling van BOZAR
De groepstentoonstelling WOMAN. The Feminist Avant-Garde of the 1970s. Works from the SAMMLUNG VERBUND, Vienna omvat 450 werken van 29 vrouwelijke artiesten. Doorheen de kunstgeschiedenis is het ‘beeld van de vrouw’ gevormd naar mannelijke projecties. Pas in de jaren zeventig konden vrouwelijke artiesten voor het eerst in de kunstgeschiedenis hun eigen beeld vormen. Ze bestudeerden hun lichamen en bepaalden de vrouwelijke identiteit op een provocerende, radicale, poëtische en ironische manier. Curator Gabriele Schor noemt deze beweging de ‘feministische avant-garde’ en benadrukt “de collectieve en pioniersrol die deze artiesten speelden de voorbije vier decennia”. Ze gelooft dat “heel wat feministische avant-gardeartiesten – en hun werk – nog ontdekt kunnen worden”.
Curator: Gabriele Schor
Kunstenaars: Helena Almeida (PT), Eleanor Antin (US), Renate Bertlmann (AT), Teresa Burga (PE), VALIE EXPORT (AT) , Esther Ferrer (ES), Alexis Hunter (NZ), Sanja Ivekovic (HR), Birgit Jürgenssen (AT), Ketty La Rocca (IT), Leslie Labowitz (US), Suzanne Lacy (US), Suzy Lake (CA), Ana Mendieta (CU), Gina Pane (FR), Ulrike Rosenbach (DE), Martha Rosler (US), Carolee Schneemann (US), Cindy Sherman (US), Annegret Soltau (DE), Hannah Wilke (US), Martha Wilson (US), Francesca Woodman (US), Nil Yalter (FR), Lili Dujourie (BE), Mary Beth Edelson (US), Rita Myers (US), Penny Slinger (US), Ewa Partum (PL).
Practisch:
Ravenstein ; Brussel
Di-ZO : 10-18 ; DO : 10-21
10 € ; combitickets mogelijk
